Apraŭdvaŭsia-nie apraŭdvaŭsia - biełarusy nie prymajuć ani kałaradki, ani čyrvona-zialonyja butańjerki. Čyrvonuju zieleń u Biełarusi na transparcie ubačyš tolki na dziaržaŭnym transparcie z-pad dručka dy ŭ vysokaapłočvajemych karnikaŭ, a kałaradki - vyklučna ŭ mankurtaŭ.
Josik
29.04.2025
Kab nie lapaŭ ab adnoj Ajčynie, zmoh by pucinu adkazać, što u Biełarusi jość svaje symbali. Jak Łaŭrova pasłali va Uźbiekistonie ź jaho rasiejskaj movaj na pomniku. Zahraz ty, dyrektar saŭhasa, u rasiejskim brudzie pa samyja vušy. Ty dumaješ, što apaśla ciabie tvajmu statku i zhrai budzie kamfortna žyć u Biełarusi? Nie, im nie darujuć ni biełarusy, ni rasiejcy, jakija ŭžo adčuvajuć siabie ŭ Biełarusi, jak u Varoniežy ci Vałhahradzie.
«U nas ideja absalutna adnolkavaja. Adna Ajčyna ad Bresta da "Uładzivastoka"», nie dzied saša, naša Ajčyna miłaja Litva ! Žyvie VKŁ , Žyvie Biełaruś! da taho "Uładzivastok" (Yongmingcheng ) - Kitaj , zapytajcie vašych siabroŭ Kitajcaŭ !
«…Braty maje, mužyki rodnyja. Z-pad šybienicy maskoŭskaj prychodzić mnie da vas pisaci, i, moža, raz astatni. Horka pakinuć ziamielku rodnuju i ciabie, darahi moj narodzie. Hrudzi zastohnuć, zabalić serca, — no nie žal zhinuć za tvaju praŭdu… Niama š, bratki, bolšaha ščaścia na hetym śviecie, jak kali čałaviek u hałavie maje rozum i nauku… No jak dzień z nočču nie chodzić razam, tak nie idzie razam nauka praŭdziva ź niavolaj maskoŭskaj. Dapokul jana ŭ nas budzie, u nas ničoha nie budzie, nie budzie praŭdy, bahactva i nijakaj nauki, — adno nami, jak skacinaj, varočać buduć nie dla dabra, no na pahibiel našu… Bo ja tabie z-pad šybienicy kažu, Narodzie, što tahdy tolki zažyvieš ščaśliva, kali nad taboju Maskala ŭže nie budzie.
Ubivali po nacionalnomu priznaku. Radi etoho był priduman jarłyk "nacdiem"
29.04.2025
Pośle 2-j Mirovoj vojny 10-milonnaja Biełaruś nie dosčitałaś około 3-ch milonov svoich žitielej, odnako okol 2-ch millionov byli ubity jeŝie do vojny orhanami kommunističieskoho NKVD. V Biełarusi fizičieski uničtožili 70 procientov vsiech biełaruskich pisatielej, ubili učienych i chudožnikov. (Truppa Trieťjeho Biełorusskoho Hosudarstviennoho tieatra Vładisłava Hołubka była ariestovana v połnom sostavie. Počti vsie byli rasstrielany.) Ubivali po nacionalnomu priznaku. Radi etoho był priduman jarłyk "nacdiem" (eto značit -- nacionalnyj diemokrat, chotia takoj partii nie suŝiestvovało). Etot jarłyk prikleivali ko vsiem biełorusam, kotorych stalinisty płanirovali uničtožiť. V niedrach NKVD była pridumana niesuŝiestvujuŝaja antikommunističieskaja orhanizacija SVB ("sojuz osvoboždienija Biełarusi"). Pod pridumannyj fantom enkavedisty provodili ariesty, vieli voobražajemoje śledstvije, doprašivali, pytali, sudili, potom ssyłali v paseju i rasstrielivali nievinnych ludiej. Pośle Rižskoho shovora v 1921 hodu Biełaruś razdielili mieždu Polšiej i pasejej. Hranicu razdieła provieli niedaleko ot Mienska. Suŝiestvovał tajnyj prikaz NKVD uničtožať vsio biełorusskoje nasielenije vdol hranicy. Rośsijskije akkupanty chotieli sdiełať zdieś bieźludnuju zonu. Uničtožienije osuŝiestvlali pohraničnyje vojska. Dovierienym licam vydavali vintovku i łopatu. Kohda takoj sołdat-pohraničnik vstriečał v bieźludnom miestie (na dorohie, v pole, v lesu) odinokoho biełorusa ili biełorusku, ili riebienka, on strielał čiełovieka, tut žie łopatoj vykapyvał jamu i zasypał trup. Takova była instrukcija. Ludi v dierievniach nie tak bojaliś "čiełovieka s rużjom", kak sołdata s łopatoj. (Eti fakty opublikovany v biełaruskoj piečati v načale 90-ch hodov.) V 30-ch hodach na 95-99 procientov (praktičieski połnosťju) była uničtožiena (sosłana i rasstrielana) biełaruskaja kommunističiesko-partijnaja i sovietskaja administracija. Uničtožali dažie diriektorat i choziajstviennych rukovoditielej. Na dołžnosti ubitych administratorov i kommunističieskich načalnikov-biełorusov prisyłali “russkich” iz paseii. “Russkije” 🇷🇺 (tak nazyvajemyje "vydvižiency") prijezžali v Biełaruś, zanimali osvoboždiennyje dołžnosti, połučali lhoty, imuŝiestvo, kvartiry i piervoje, čto oni diełali -- zakryvali biełorusskije škoły, pierievodili ich na “russkij” jazyk, čtoby ich dieti mohli učiťsia, nie obriemieniaja siebia izučienijem, kak oni hovorili, "nikomu nienužnoho" biełaruskoho jazyka. Takim obrazom okkupanty sozdavali v Biełarusi "russkojazyčnoje” nasielenije". Etnocid, linhvacid, mniemacid i hienocid provodziliś bolšievikami odnovriemienno. Uničtožienije biełarusov rasejskim NKVD prodołžałoś i vo vriemiena niemieckoj akkupacii. V ijunie 1941 hoda v piervyje dni vojny kommunisty rasstrielali v tiuŕmach i na etapach tysiači zaklučiennych. Tolko v Briestskoj krieposti, hdie była strašnaja tiuŕma NKVD, vsiech ariestovannych likvidirovať nie uśpieli, časť iz nich raźbiežałaś. Tiem vriemieniem bolšaja hruppa nadziratielej i funkcionierov NKVD była zabłokirovana v krieposti niemcami. Oni sidieli tam około miesiaca, poka nie vymierli. Let čieriez 20 pośle vojny kommunisty pridumali lehiendu o "hieroičieskoj oboronie" Briestskoj krieposti. Obraŝajet na siebia vnimanije tot fakt, čto širokoje sovietskoje partizanskoje dvižienije było orhanizovano tolko v Biełarusi i častično -- na etničieskich biełaruskich ziemlach, kotoryje byli v sostavie paseii (Smolenŝina, Brianŝina). V okkupirovanoj Rośsii partizanskoho dvižienija nie było. Počiemu? Da potomu, čto prodołžał diejstvovať płan uničtožienija biełorusskoj nacii. Moskva, ispolzuja orhany NKVD, vtianuła massy hraždanskoho biełorusskoho nasielenija v vojnu protiv niemciev, i etim podstaviła biełorusov pod niemieckij udar. Nieobchodimoje dieło boŕby ischodiło iz kovarnoho zamysła i osuŝiestvlałoś podłymi mietodami. (Stalin chotieł połučiť dvojnuju vyhodu.) Enkavedisty śpiecialno około biełorusskoj dierievieni ubivali niemca ili diełali druhuju provokaciju, čtoby vyzvať karatielnuju opieraciju hitlerovciev (kotoryje obyčno sžihali vsiu dierievniu, čaŝie vsieho -- vmiestie s lud́mi). Takim obrazom, kstati, v riezultatie śpiecialnoj provokacii sovietskich partizan była sožžiena i iźviestnaja Chatyń, kotoruju kommunisty potom v 70-ch hodach razriekłamirovali na vieś mir kak tipičnuju žiertvu fašistskoho źvierstva. V riezultatie takoj kommuno-fašistskoj sovmiestnoj "raboty" v Biełarusi sožhli boleje 9 tysiač dierievień. Poetomu k koncu vojny, v riezultatie śpiecialnoj opieracii NKVD, mnohije biełaaruskije komandiry byli posłany na śmierť, otstranieny ot komandovanija, ubity i rieprieśsirovany. Ich miesta zanimali russkije, prisłannyje iz Mosvy, i viernyje enkavedisty. Letom 1944 hoda, kohda "krasnaja armija" zaniała Biełaruś, “russkije” provieli mobilizaciju v armiju na biełaruskoj tierritorii. Diesiatki tysiač mołodych biełaruskich mužčin, počti biez podhotovki, brosili na pieriedovuju liniju fronta. “pusskije” komandiry podnimali ich v nienužnyje ataki pod ohoń niemieckich pulemietov, nie dav dažie oružija v ruki, ili s vintovkami, no biez patronov. Oni hibli tysiačami, kak trava pod kosoj. A tie, čto biežali nazad, popadali pod puli enkavedistskich "zahradotriadov". Vpročiem, zahradotriady strielali i v śpinu. Tak prodołžałoś uničtožienije biełarusov na vojnie, rukami niemciev i “russkich” odnovriemienno. Kak hovorili kommunisty, "v boŕbie za sovietskuju rodinu". V 40-ch hodach russkije vyvieźli v Sibiŕ i tam zamučili vsiech leśnikov i tak nazyvajemych "kułakov" iz Zapadnoj Biełarusi. Vyvozili vahonami, po raznoriadkach.
Nu, vy i navorotili, sudaŕ....
29.04.2025
Ubivali po nacionalnomu priznaku. Radi etoho był priduman jarłyk "nacdiem", NKVDešnyje "čistki" provodiliś odikakovo i na biełorusskoj ziemle i ukrainskoj, i rośsijskoj. Eto była ich pohanaja stratiehija i taktika. Partizanskoje dvižienije było očień sieŕjeznym "arhumientom" v boŕbie s fašizmom. Połno faktov i dokumientov ob etom śvidietielstvujuŝich. Čto kasajetsia jazyka, vy tožie zahnuli. Vostočnaja časť vsiehda hovoriła na russkom, zapadnaja na polskom. A v Minskie, naprimier, na starych foto, vidno, čto mnoho nadpisiej na ulicach, voobŝie, napisano na polskom, jevriejskom i russkom. Dumaju, objektivnosť dołžna byť, a nie pieriehiby.
čiłsia v Vilnckom univiersitietie), rasstrielan v Katyni
29.04.2025
Nu, vy i navorotili, sudaŕ...., usim rasiejskim emperyjalistam tut , Diadia mojej mamy vyviezien s sieḿjoj v Čielabinsk, jeho syn (mamin dvojurodnyj brat, učiłsia v Vilnckom univiersitietie), rasstrielan v Katyni . Diadia umier tam, vyživšije pośle osvoboždienija ujechali v Polšu. U maminych roditielej otobrali vsio i zahnali v kołchoz. Po linii otca vsie ,,raskułačieny,, i v kołchoz. S sosiediami pochožije istorii (byli nie bolšije chutora 8-10 hiektarov ziemli), tiepieŕ tam pustota, hdie kustarnikami zarosło, hdie užie vyros les, kakaja to časť obrabatyvajetsia kołchozom (ziemli vłažnyje byli). Ludiej niet, osvoboždionnaja ot ludiej ziemla. Dołho stojali sady i humna(stavšije kołchoznymi), tiepieŕ i etoho nietu... Harodienskaje vajevodstva, Biełaruś🏳❤🏳
NKVD zavalilisia ŭ baćkoŭski dom, zabili siastru i dvuch bratoŭ aŭtara.... Bratu Siarhieju naohuł 13...
29.04.2025
Nu, vy i navorotili, sudaŕ...., Vioska Dražna , U lutym 1944-ha pra maskoŭskija NKVD "partyzany" zavalilisia ŭ baćkoŭski dom, zabili siastru i dvuch bratoŭ aŭtara. Siastry — Antaninie — było 17 hadoŭ. Bratu Siarhieju naohuł 13... Padstavaj było toje, što Anatol z bratam vučylisia ŭ Nastaŭnickaj sieminaryi. Aŭtar uspaminaŭ biezemacyjny. Tolki karotkaje: «Čamu? Za što?». Paśla vajny baćku vyklikali na dopyty savieckija siłaviki z pytańniami, maŭlaŭ, dzie Anatol i jaho brat, čamu nie viartajucca? Baćka tady nie vytrymaŭ i pieravioŭ razmovu na zabitych partyzanami dziaciej. Maŭlaŭ, ich zabojca siadzić zaraz va Uradzie BSSR: «Dajcie mnie vintoŭku i ja jaho zabju, paśla rabicie sa mnoj, što chočacie». Aleś Kirkievič pra knihu Anatola Zankoviča «Los biełarusa: pamiž Jeŭropaj i Amierykaj».
Vsie tak
29.04.2025
čiłsia v Vilnckom univiersitietie), rasstrielan v Katyni, Eto bieda vsiej našiej obŝiej ziemli v byvšich hranicach sssr. Ona načałaś v pośle hośpierievorota 1917 i prodałžajetsia do sich por, možiet byť, niemnoho pomieniavšiś, no, po suti to žie samoje. Tie žie nkvdešniki, pierienazvavšiś, "praviat bał". Odno obnadieživajet, čto vsie i vsiehda prochodit.
1
29.04.2025
Čerci
uhu
29.04.2025
1, Otiečiestvo odno, no babki v raznych karmanach, kak i lentočki na pidžakach raznyje, no otiečiestvo odno..
«Pračytajcie jaje historyju». Łukašenku daviałosia apraŭdvacca pierad Pucinym za hieorhijeŭskija stužki
nie dzied saša, naša Ajčyna miłaja Litva ! Žyvie VKŁ , Žyvie Biełaruś! da taho "Uładzivastok" (Yongmingcheng ) - Kitaj , zapytajcie vašych siabroŭ Kitajcaŭ !
«…Braty maje, mužyki rodnyja. Z-pad šybienicy maskoŭskaj prychodzić mnie da vas pisaci, i, moža, raz astatni. Horka pakinuć ziamielku rodnuju i ciabie, darahi moj narodzie. Hrudzi zastohnuć, zabalić serca, — no nie žal zhinuć za tvaju praŭdu… Niama š, bratki, bolšaha ščaścia na hetym śviecie, jak kali čałaviek u hałavie maje rozum i nauku… No jak dzień z nočču nie chodzić razam, tak nie idzie razam nauka praŭdziva ź niavolaj maskoŭskaj. Dapokul jana ŭ nas budzie, u nas ničoha nie budzie, nie budzie praŭdy, bahactva i nijakaj nauki, — adno nami, jak skacinaj, varočać buduć nie dla dabra, no na pahibiel našu… Bo ja tabie z-pad šybienicy kažu, Narodzie, što tahdy tolki zažyvieš ščaśliva, kali nad taboju Maskala ŭže nie budzie.
Tvoj słuha
Jaśka-haspadar z-pad Vilni»
Takova była instrukcija. Ludi v dierievniach nie tak bojaliś "čiełovieka s rużjom", kak sołdata s łopatoj. (Eti fakty opublikovany v biełaruskoj piečati v načale 90-ch hodov.) V 30-ch hodach na 95-99 procientov (praktičieski połnosťju) była uničtožiena (sosłana i rasstrielana) biełaruskaja kommunističiesko-partijnaja i sovietskaja administracija. Uničtožali dažie diriektorat i choziajstviennych rukovoditielej. Na dołžnosti ubitych administratorov i kommunističieskich načalnikov-biełorusov prisyłali “russkich” iz paseii. “Russkije” 🇷🇺 (tak nazyvajemyje "vydvižiency") prijezžali v Biełaruś, zanimali osvoboždiennyje dołžnosti, połučali lhoty, imuŝiestvo, kvartiry i piervoje, čto oni diełali -- zakryvali biełorusskije škoły, pierievodili ich na “russkij” jazyk, čtoby ich dieti mohli učiťsia, nie obriemieniaja siebia izučienijem, kak oni hovorili, "nikomu nienužnoho" biełaruskoho jazyka. Takim obrazom okkupanty sozdavali v Biełarusi "russkojazyčnoje” nasielenije". Etnocid, linhvacid, mniemacid i hienocid provodziliś bolšievikami odnovriemienno.
Uničtožienije biełarusov rasejskim NKVD prodołžałoś i vo vriemiena niemieckoj akkupacii. V ijunie 1941 hoda v piervyje dni vojny kommunisty rasstrielali v tiuŕmach i na etapach tysiači zaklučiennych. Tolko v Briestskoj krieposti, hdie była strašnaja tiuŕma NKVD, vsiech ariestovannych likvidirovať nie uśpieli, časť iz nich raźbiežałaś. Tiem vriemieniem bolšaja hruppa nadziratielej i funkcionierov NKVD była zabłokirovana v krieposti niemcami. Oni sidieli tam około miesiaca, poka nie vymierli. Let čieriez 20 pośle vojny kommunisty pridumali lehiendu o "hieroičieskoj oboronie" Briestskoj krieposti. Obraŝajet na siebia vnimanije tot fakt, čto širokoje sovietskoje partizanskoje dvižienije było orhanizovano tolko v Biełarusi i častično -- na etničieskich biełaruskich ziemlach, kotoryje byli v sostavie paseii (Smolenŝina, Brianŝina). V okkupirovanoj Rośsii partizanskoho dvižienija nie było. Počiemu? Da potomu, čto prodołžał diejstvovať płan uničtožienija biełorusskoj nacii. Moskva, ispolzuja orhany NKVD, vtianuła massy hraždanskoho biełorusskoho nasielenija v vojnu protiv niemciev, i etim podstaviła biełorusov pod niemieckij udar.
Nieobchodimoje dieło boŕby ischodiło iz kovarnoho zamysła i osuŝiestvlałoś podłymi mietodami. (Stalin chotieł połučiť dvojnuju vyhodu.) Enkavedisty śpiecialno około biełorusskoj dierievieni ubivali niemca ili diełali druhuju provokaciju, čtoby vyzvať karatielnuju opieraciju hitlerovciev (kotoryje obyčno sžihali vsiu dierievniu, čaŝie vsieho -- vmiestie s lud́mi). Takim obrazom, kstati, v riezultatie śpiecialnoj provokacii sovietskich partizan była sožžiena i iźviestnaja Chatyń, kotoruju kommunisty potom v 70-ch hodach razriekłamirovali na vieś mir kak tipičnuju žiertvu fašistskoho źvierstva.
V riezultatie takoj kommuno-fašistskoj sovmiestnoj "raboty" v Biełarusi sožhli boleje 9 tysiač dierievień. Poetomu k koncu vojny, v riezultatie śpiecialnoj opieracii NKVD, mnohije biełaaruskije komandiry byli posłany na śmierť, otstranieny ot komandovanija, ubity i rieprieśsirovany. Ich miesta zanimali russkije, prisłannyje iz Mosvy, i viernyje enkavedisty. Letom 1944 hoda, kohda "krasnaja armija" zaniała Biełaruś, “russkije” provieli mobilizaciju v armiju na biełaruskoj tierritorii. Diesiatki tysiač mołodych biełaruskich mužčin, počti biez podhotovki, brosili na pieriedovuju liniju fronta. “pusskije” komandiry podnimali ich v nienužnyje ataki pod ohoń niemieckich pulemietov, nie dav dažie oružija v ruki, ili s vintovkami, no biez patronov. Oni hibli tysiačami, kak trava pod kosoj. A tie, čto biežali nazad, popadali pod puli enkavedistskich "zahradotriadov". Vpročiem, zahradotriady strielali i v śpinu. Tak prodołžałoś uničtožienije biełarusov na vojnie, rukami niemciev i “russkich” odnovriemienno. Kak hovorili kommunisty, "v boŕbie za sovietskuju rodinu". V 40-ch hodach russkije vyvieźli v Sibiŕ i tam zamučili vsiech leśnikov i tak nazyvajemych "kułakov" iz Zapadnoj Biełarusi. Vyvozili vahonami, po raznoriadkach.
NKVDešnyje "čistki" provodiliś odikakovo i na biełorusskoj ziemle i ukrainskoj, i rośsijskoj. Eto była ich pohanaja stratiehija i taktika. Partizanskoje dvižienije było očień sieŕjeznym "arhumientom" v boŕbie s fašizmom. Połno faktov i dokumientov ob etom śvidietielstvujuŝich.
Čto kasajetsia jazyka, vy tožie zahnuli. Vostočnaja časť vsiehda hovoriła na russkom, zapadnaja na polskom. A v Minskie, naprimier, na starych foto, vidno, čto mnoho nadpisiej na ulicach, voobŝie, napisano na polskom, jevriejskom i russkom. Dumaju, objektivnosť dołžna byť, a nie pieriehiby.
Aŭtar uspaminaŭ biezemacyjny. Tolki karotkaje: «Čamu? Za što?».
Paśla vajny baćku vyklikali na dopyty savieckija siłaviki z pytańniami, maŭlaŭ, dzie Anatol i jaho brat, čamu nie viartajucca? Baćka tady nie vytrymaŭ i pieravioŭ razmovu na zabitych partyzanami dziaciej. Maŭlaŭ, ich zabojca siadzić zaraz va Uradzie BSSR: «Dajcie mnie vintoŭku i ja jaho zabju, paśla rabicie sa mnoj, što chočacie».
Aleś Kirkievič pra knihu Anatola Zankoviča «Los biełarusa: pamiž Jeŭropaj i Amierykaj».
Odno obnadieživajet, čto vsie i vsiehda prochodit.