Pieršyja «kalučyja» ahurki, bujaki pa 120 rubloŭ i maładaja bulba. Što i pa kolki ciapier na Kamaroŭcy?

Supracoŭniki vydańnia Myfin.by pravieryli, ci jość na Kamaroŭskim rynku maładaja bulba i pa kolki, jak źmianilisia ceny na kłubnicy i pieršuju zielaninu i za kolki pradajuć pieršyja «pinskija» ahuročki.

Fota: Myfin.by

U subotu na hałoŭnym rynku Minska było šmatludna. Pryčyny dźvie — pa-pieršaje, pierad śviatam minčuki aktyŭna zakuplalisia, i, pa-druhoje, — vizitu na Kamaroŭku spryjała cudoŭnaje, praktyčna letniaje, nadvorje.

Jašče na padychodzie žurnalistaŭ tradycyjna sustreli babuli, jakija zaŭsiody ŭ hetuju paru pradajuć čaramšu. Cana ŭ ich akazałasia takoj ža, jak i na handlovych radach — rubiel-paŭtara za pučok adnaho ź pieršych viasnovych zialonych vitaminaŭ.

Akramia čaramšy, na pryłaŭkach husta «vyrasła» i inšaja zielanina, pryviezienaja ź biełaruskich ciaplic. Roskid cenaŭ salidny — 100-hramovy pučok cybuli možna kupić za 1,2 rubla.

Radysku pradajuć jak na vahu (pa 6-8 rubloŭ za kiło), tak i tradycyjna pučkami — pa 4-6 rubloŭ.

Jašče adzin tavar, jaki nie ŭčora staŭ siezonnym u hetuju paru — kłubnicy. Miarkujučy pa ceńnikach, prybyli jany ŭ Biełaruś ź niekalkich krain. Jahady adroźnivajecca źniešnim vyhladam i pamieram, ale košt u bolšaści handlaroŭ prykładna adnolkavy, 18-20 rubloŭ.

Cikava było zirnuć i na toje, kolki ž kaštuje ŭ siaredzinie krasavika bulba. Za drobnuju prosiać 2,5 rubla, za prystojnaha vyhladu i pamieru — pa 3,5-4,5 rubla. Daražej za mnohija jabłyki.

Znajšłasia bulba i za 18 rubloŭ! Ale heta maładaja, ź ciaplicy ŭ Krupskim rajonie.

Vielmi vialiki roskid cenaŭ na pamidory. Zrazumieła, što ich mnostva hatunkaŭ, vidaŭ i pamieraŭ, ale časam za niesamavityja z vyhladu tamaty prosiać pa 10 rubloŭ, a za punsovych bujnych pryhažunoŭ — pa 6.

Možna kupić pamidory i ŭ słoikach — jak raskazaŭ pradaviec, pa 25 rubloŭ za kiło.

Pobač vybivajucca z ahulnaha šerahu canoj ahurki, — 20 rubloŭ za kiło, kali pa rynku paŭsiudna jany kaštujuć 6-7 rubloŭ. «Dyk heta ž maje», — jomista adkazaŭ niaŭśmiešlivy pradaviec. Akazałasia, što puchirystyja pryhažunčyki prybyli ŭ stalicu ź pinskaj ciaplicy. Dla tych, kaho nie pužajučć ich kalučui, ale pałochaje ceńnik, u tym ža samym radzie jość «zaspakajeńnie»: z vyhladu ahurki takija ž (i na ceńniku «pinskija»), ale tańniejšyja na 5 rubloŭ.

Kusajecca i cana na bujaki, jakaja dachodzić da 120 rubloŭ. Atrymałasia znajści, chaj i tolki ŭ adnym miescy, maliny — fasavanyja ŭ skrynački pa 100 hram, za jakija prasili 10 rubloŭ.

Šmat na rynku roznych vidaŭ kapusty, zastałasia jašče (u asnoŭnym pieraśpiełaja) pitachaja, radujuć voka iranskija kavuny (pa 10 rubloŭ) i kitajskija dyni (pa 17).

U babuli, jakaja pradaje roznyja travy (ad 5 rubloŭ za šklanku), jość čaha. I jaje cana ŭražvaje — 10 rubloŭ za 100 hramaŭ. Niamała kaštuje i karenišča kałhana — tyja ž 100 rubloŭ za kiło.

«Heta hruša ci farel?» — hulliva pytajecca ŭ pradavački za susiednim pryłaŭkam małady čałaviek. Akazałasia i toje, i druhoje: «Heta sort taki, vielmi sakavitaja i sałodkaja», — nie saromiejecca ŭ rekłamie pradavačka.

Krychu navoddal — pryłavak ź jakasnaj i darahoj sadavinoj. Vielizarny ispanski apielsin — 15 rubloŭ za kiło, mandaryny z PAR — pa 20 rubloŭ, załacisty ananas z Kosta-Ryki — pa 40. Ajva pa 13,5 — z Azierbajdžana, italjanskaje kivi — pa 35 i 50 rubloŭ za kiło, važkija pieruanskija avakada i manha — pa 10 i 25 rubloŭ za štučku adpaviedna.

Tut ža prapanujuć hranatavy sok. U takuju śpiakotu zdavolić smahu niakiepska, ale kašalok suprać, — 25 rubloŭ za 550 hramaŭ.

Pobač vielizarnyja manha (razy ŭ 4 bolšyja pa pamierach za sadavinu ź sietkavaj kramy) — pa 45 rubloŭ za štuku.

Vyklikała zachapleńnie kiemlivaść adnoj z pradavačak, jakaja horkaj raskłała na dvuch pryłaŭkach pakiety z cybulnym šałupińniem — chadavym, jak akazałasia, tavaram pierad Vialikadniem. Mienšy pakiet — za rubiel, bolšy — za dva.

Ale bolš za ŭsio ździvili nie ceny, a adna z babul-pradavačak. Razmaŭlajučy z klijentami, jana niejkimi dziŭnymi słovami nazyvała cybulu dy bulbu, — zusim nie padobnymi na «łuk» i «kartošku»… Dy i ceny nazyvała dziŭnyja niejkija.

Akazałasia, pakupniki — para kitajcaŭ. «A kudy dziecca, ich usio bolš, — vyvučyła nazvy dy ličby», — patłumačyła žančyna.

Kamientary da artykuła