У Полк Каліноўскага на тыдзень пралез міліцэйскі стукач. Цяпер яго выкрылі, і добра відаць, хто спрабуе абяліць агента
Беларускага міліцэйскага стукача, які цяпер жыве пад іменем Віталь Камінскі, знайшлі ва Украіне. Апраўдваючыся, ён нагарадзіў гісторый, круцейшых чым у барона Мюнхаўзена. Пашыраць цынічную хлусню стаў блогер-канспіролаг Вірус.
Ва Украіне разгортваецца захапляльная гісторыя з беларусам, да якога з’явіліся пытанні ў контрвыведкі — нехта паведаміў спецслужбам, што прызнаў у Віталі Камінскім, які жыве ў Кіеве і выдае сябе за ветэрана АТА і паўнамаштабнай вайны, негалоснага агента беларускай міліцыі Віталя Тураўца.
«З чалавекам адбываецца нейкая невядомая ё**ная ху*ня», — апісвае сітуацыю блогер-канспіролаг Віталь «Вірус» Кандраценка, які даў Камінскаму трыбуну для самаапраўданняў у сваім відэаблогу на ютубе. Сцвярджаецца, што Камінскі звярнуўся да яго сам.
Чытайце таксама.Хто такі блогер-канспіролаг Вірус, які штодня абражае і пляжыць беларускі дэмакратычны рух?
Гэтая гісторыя важная для разумення таго, якімі людзьмі могуць аперыраваць беларускія спецслужбы ва Украіне, і куды тыя спрабуюць укараняцца.
Гэта бадай першы выпадак, калі «легенда» засланца настолькі не супадае з рэальнасцю, што разам з зафіксаванай гісторыяй ранейшага супрацоўніцтва з органамі дазваляе адназначна сказаць, што чалавек не той, за каго сябе выдае.
«Наша Ніва» паглядзела відэа Віруса «Як спрабуюць падставіць чалавека, які ваюе ва Украіне, праз базы Кіберпартызан і Белпола». Пераказваем яго змест і тлумачым, хто насамрэч гэты «герой вайны», якога раскрылі ва Украіне.
«Найлепшы юрыст Беларусі» стаў мільянерам
Віталь Камінскі цягам паўтары гадзіны стрыму не выпускае з пальцаў цыгарэту, нервова скурваючы адну за адной. Трэба адразу сказаць, што
Камінскі — гэта яго чацвёртае прозвішча. Да таго чалавек, які сядзіць на відэа пад бела-чырвона-белым сцягам, быў па пашпарце Сідаравым, пасля — Андрасовічам, потым — Тураўцом.
Мы сцісла і схематычна перакажам неверагодную гісторыю Сідарава-Андрасовіча-Тураўца-Камінскага.
Паводле мужчыны, ён нарадзіўся ў багатай сям’і. Пакуль бацька-прадпрымальнік вырашаў пытанні па камерцыі, а аднагодкі гулялі з цацкамі, Віталь выточваў сабе калодкі для ног, каб даставаць да педаляў «Мерсэдэса», на якім ездзіў у школу.
Калі Віталю было 10 год (у 1992 годзе), бацька купіў яму камп'ютар, і хлопчык стаў перапісвацца ў інтэрнэце (!) з нейкім украінцам з Адэсы, які запрасіў яго — 10-гадовае дзіця з Мінска — ва Украіну.
На аргумент, што так проста туды не заехаць, той украінец паабяцаў яму паказаць, дзе можна нелегальна пераходзіць граніцу.
І вось так, пачынаючы з 10 год, Віталь шматразова нелегальна бываў ва Украіне, «гуляў па Чарнобыльскай зоне». Пакрысе сфарміравалася сімпатыя да гэтай краіны.
Аднак пасля школы хлопец паехаў у Расію, вывучыўся там на юрыста. У відэа ў адным месцы гучыць нейкі «маскоўскі вышэйшы дзяржаўны каледж», у другім называецца «баўманка» — Маскоўскі дзяржаўны тэхнічны ўніверсітэт імя Баўмана.
«З 2006 года быў найлепшым юрыстам у Беларусі», — хваліцца Камінскі.
Ён займеў вялікі катэдж у Раўбічах, які сцераглі шэсць ахоўнікаў, прыкладна 10 мільёнаў даляраў на рахунку… Але калі пачалася гісторыя на Данбасе, то Віталь ідэйна, у 2015 годзе, паехаў абараняць Украіну. Быў пад Славянскам.
«Ваюеш з 2015 года?», — пытаецца Кандраценка.
«З 2015 року я ваюю», — не павёўшы вокам адказвае Камінскі.
«Я таксама», — падхоплівае Кандраценка, які не ваяваў ні хвіліны. (UPD. Кандраценка сцвярджае, што сказаў не слова «тоже», а «АТОшник»)
Па словах Камінскага, у зону АТА яго «падцягнулі беларусы», а потым яго «забралі ва ўпраўленне выведкі».
Пасля пачатку шырокамаштабнай вайны ён даведаўся, што тое беларускае падраздзяленне, у якім ён пачынаў, перайменавалася ў Полк Каліноўскага (імаверна, тут Камінскі крыва расказвае гісторыю беларускага падраздзялення ў складзе «Азова»).
У Беларусі ў Камінскага ў 2020 годзе нарадзілася дачка і, каб яе наведваць у Мінску, ён «прыходзіў у Беларусь асцярожна і сыходзіў асцярожна — ну, я з разведкі».
Жонку з дачкой Камінскі вырашыў перавезці ў Кіеў, таму што сам ён ужо не мог цішком праслізгваць у Беларусь — па ягоным маршруце ішлі рускія танкі. Таму ён прыдумаў спецаперацыю: у 2022 годзе купіў на сваё імя і імя жонкі авіяквіткі з Мінска ў Вільню — калі ніякіх пералётаў з Беларусі на Захад ужо не было, — чым справакаваў агентаў КДБ паехаць у мінскі аэрапорт пад вылет рэйса. А жонка ў той выйграны час панеслася па зямлі праз Польшчу ва Украіну.
Абдураныя кадэбэшнікі кінуліся ўслед за ёй і перасяклі мяжу Украіны, дзе трох-чатырох з іх вылічылі і пасадзілі на 15 гадоў.
Герой вайны
Пачатак вайны Камінскі сустрэў у Бучы, «таму што яму сакрэтна паведамілі — і гэта ўжо можна расказваць — маршрут, якім будуць заходзіць рускія».
Ён узяў двухстволку, «таму што ў Палку Каліноўскага яму больш нічога не далі», і паехаў сустракаць рускіх.
Там, у Бучы і Ірпені, на ягоных вачах забівалі людзей, адну дзяўчынку ён выратаваў і вынес на руках, атрымаўшы ў спіну тузін стрэлаў з вінтоўкі — але выратавала бронекамізэлька.
З Палка Каліноўскага Камінскаму прыйшлося звольніцца праз 6-7 месяцаў, таму што кіраўніцтва патрабавала з яго 20% ад заробленых баявых за Бахмут назад.
У адказ на гэта ён заявіў камандзіру ПКК «Кіту», што грошай аддаваць не будзе, але сам хоча кіраваць падраздзяленнем і мае людзей, якія будуць ваяваць. «Кіт» жа, маўляў, сказаў яму ў адказ «да пабачэння».
Пасля гэтага Камінскі троху пабоўтаўся: спрабаваў у Інтэрнацыяльны легіён, але не ўзялі, потым нейкія знаёмыя адрэкамендавалі ў 49 ОШБ «Карпатська Січ». І вось там ён — дэманструе шаўрон — цяпер і знаходзіцца.
Камінскі запэўнівае, што ён герой вайны. У ягоных падраздзяленнях не гінулі людзі. А за апошнія гады ён скраў сем адзінак расійскай бранятэхнікі, у тым ліку танк Т-34.
Адну такую гісторыю Камінскі апісаў падрабязна: ён паехаў з сябрамі на рыбалку, а аказалася, што побач пазіцыі рускіх. Нехта з саслужыўцаў туды прабраўся, скруціў 300-кілаграмовае кола бронетранспарцёра і закаціў яго да сваіх. Тады Камінскі сказаў: «Трэба браць увесь бронетранспарцёр», — і без праблем скраў усю машыну.
Камінскі мае ўзнагароды «ад Зяленскага і міністра абароны», але крыўдуе на ўкраінцаў, таму што «10 год ваюю — а ўсё яшчэ сяржант». Таксама ён мог бы з’ехаць у Штаты, таму што мае амерыканскі дазвол на жыхарства, але не робіць гэтага — хоча жыць ва Украіне.
У Камінскага пры гэтым негатыўнае стаўленне да Сахашчыка, палка Каліноўскага і Ціханоўскай — гэта тыя пытанні да суразмоўцы, якія карцела задаць Кандраценку.
«Проста далба*бы», — кажа Камінскі.
«Чаму цябе паспрабавалі зліць?» — пытаецца Кандраценка.
Імаверна, праз вось гэтае праўдарубства, лічыць Камінскі, у яго і ўзніклі праблемы ва Украіне.
Але ўсё ж асноўная прычына, прызнаецца ён, у тым, што праз яго ва ўкраінскай турме сядзяць тыя самыя тры-чатыры супрацоўнікі беларускага КДБ.
Абылганы
Аказваецца — далей ужо тлумачыць Віталь «Вірус» Кандраценка, — што нейкія людзі знайшлі на «Чорнай мапе Беларусі» падобнага да Камінскага чалавека, які запісаны туды як таемны міліцэйскі асведаміцель Віталь Туравец.
Туравец з 2006 па 2010 год атрымліваў грошы ў «Ларыскоры» — арганізацыі, створанай для выплат негалосным супрацоўнікам міліцыі. У асноўным гэта шматразова судзімыя маргінальныя асобы, якія пайшлі на супрацоўніцтва. Іх падсаджвалі ў турэмныя камеры, каб яны выпытвалі інфармацыю ў зняволеных. Тое, што спісы такіх інфарматараў трапілі незалежнаму грамадству — унікальнае наступства 2020 года, аналагаў якому няма бадай ні ў адной краіны Еўропы.
Пра знаходку паведамілі ўкраінскай контрразведцы. Іншыя дэталі не прыводзяцца, але сітуацыя апісваецца як «піз**ец».
Камінскі пярэчыць, што не, гэта не ён. І ўвогуле, у інфармацыі на «Чорнай мапе» шмат недакладнасцяў: маўляў, там напісана, што ён быў таксістам у «Алмазе». Але гэта ж няпраўда! А насамрэч ён быў сузаснавальнікам таксі «Алмаз» — «і гэта ўсе ведаюць».
Камінскі сцвярджае, што «можна праверыць ягоны рахунак», і што «чалавек, у якога ёсць 10 мільёнаў даляраў» — гэта ён пра сябе, — «не будзе працаваць кіроўцам».
У канцы робіцца выснова, што «мусары Азарава разам з Кіберпартызанамі стараюцца знайсці агентаў там, дзе агентаў няма, з мэтай адцягнуць увагу ад знікнення Мельнікавай».
Дык хто насамрэч гэты герой вайны?
Камінскі — гэта ўжо чацвёртае прозвішча мінчаніна Віталя Валянцінавіча Сідарава, сына крымінальніка, які пайшоў па слядах бацькі.
Згодна з базамі Белпола, упершыню Віталь Сідараў здзейсніў злачынства, калі яму было 16 год (у 1999 годзе) — разам з падзельнікам скраў «Масквіч» у Зялёным Лузе.
У 2007-м ён разам з трыма падзельнікамі залез у суседскую кватэру на вуліцы Гамарніка ў Мінску і скраў адтуль маёмасць.
У 2008 годзе прыйшоў п’яным у міліцыю і заявіў, што ў яго скралі машыну, якая была застрахаваная. Яго судзілі па справе аб заведама хлуслівай заяве.
У тым жа 2008 годзе быў спынены п’яны за стырном.
Потым Сідараў замяніў прозвішча і стаў Віталем Андрасовічам.
У 2012 ён паказаў даішніку падробленае пасведчанне кіроўцы катэгорыі «В» на імя Цымбарэвіча А.С.
Канешне, ніякую «баўманку» Сідараў не сканчваў (у ягоных Аднакласніках дык увогуле указанае трэцяе месца вучобы — маскоўскі МГУ). У 2006 годзе, калі ён, па ягоных словах, «стаў найлепшым юрыстам Беларусі», Сідараў у рэальнасці пачаў атрымліваць грошы ад «Ларыскора» як міліцэйскі стукач. Яму выплачвалі заробак да 2010 года. Якую менавіта работу выконваў гэты дзеяч у інтарэсах міліцыі, невядома. Магчыма, хтосьці з чытачоў яго апазнае і ўспомніць абставіны.
Потым «мільянер» Сідараў уладкаваўся санітарам у Навінкі. Пасля пайшоў у таксісты. Ніякім сузаснавальнікам таксі «Алмаз» ён, натуральна, не быў, працаваў звычайным кіроўцам.
З 2020 года Камінскі працаваў у іпэшніка, чый заяўлены від дзейнасці — «дзейнасць аўтамабільнага грузавога транспарту». Працаваў, зноў жа — кіроўцам.
Зарабляў Сідараў сціпла, ніякіх катэджаў з аховай у Раўбічах у яго няма.
За межы Беларусі Сідараў-Андрасовіч-Туравец-Камінскі прынамсі да лета 2021-га ніколі не выязджаў афіцыйна — выезды фіксуюцца ў базе «Пасажырапаток» па ідэнтыфікацыйным нумары, які застаецца ў чалавека назаўжды і не карэктуецца пры змене прозвішча. Таму ва Украіну ён трапіў пазней за лета 2021-га.
Але ці ваяваў?
Такім чынам, ці ваяваў Камінскі, як ён сцвярджае, 10 гадоў ва Украіне? Ды яшчэ ў беларускіх падраздзяленнях?
«Не памятаю такога», — сказаў пра Камінскага ветэран беларускага падраздзялення ў складзе «Азова» Арцём «Грот» Кузьміч на пытанне, ці прызнае ён у Камінскім былога саслужыўца.
Ці быў Камінскі ў Палку Каліноўскага? Асабліва — ці ваяваў у Бахмуце?
«Першы раз бачу такога, нават не чуў пазыўнога», — сказаў Аляксандр «Кусь» Клачко, які перажыў пекла Бахмута.
«Ніколі такога чалавека не бачыў і з ім не перасякаўся. На «баявых» гэтая асоба не была дакладна. Але былі людзі, якія сядзелі на базе — іх усіх я не ведаю», — сказаў заслужаны баец Палка Каліноўскага, мінамётчык Ян «Беларус» Мельнікаў, які таксама прайшоў Бахмут.
Аднак іншы чалавек, які папрасіў не пазначаць ягонае імя, бо ён сябе не афішуе, усё ж успомніў Камінскага.
«Такі чалавек быў. Алкаголік. Звольніўся праз тыдзень пасля таго, як аформіўся афіцыйна», — сказаў нам гэты баец. Дадаўшы, што, імаверна, Камінскі звольніўся, каб не ваяваць.
Паводле слоў самога Камінскага, у яго не атрымалася ўкараніцца ў Інтэрнацыянальны легіён — падраздзяленне з адносна вялікай колькасцю беларусаў у складзе.
У выніку ён нібыта ваюе і стаў знакаміты сваімі подзвігамі ў 49-м штурмавым батальёне «Карпатська Січ».
«Наша Ніва» знайшла трох байцоў гэтага падраздзялення, якія выязджаюць на баявыя заданні. Яны адказалі са сваіх акаўнтаў у інстаграме.
«Вперше такого бачу», «Не знаю такого. Даже і не бачив такого», — адказалі двое з іх. Трэці не пазнаў з ходу, але паабяцаў пацікавіцца ў іншых байцоў, калі вернецца з задання.
Цалкам магчыма, што ўсё ж Камінскі прымаў удзел у вайне, але ён дакладна не той, за каго сябе выдае.
Выратаванне агента Камінскага
Можна было б падумаць, што гэты чалавек — як і многія іншыя, — хоць і маючы дыскрэдытуючую гісторыю супрацоўніцтва з органамі, адумаўся пасля падзей 2020-2022 года і паехаў крывёй загладжваць сваю віну перад пацярпелымі ад рэжыму, якому даносіў.
Але чаму ў такім разе, чалавек, які вырашыў ачысціць сумленне, замест пакаяння і прызнання сітуацыі на хаду сачыняе легенды, якія ніяк не супадаюць не толькі з данымі выкрадзеных баз, але і — шмат дзе — нават са здаровым сэнсам?
Кажа, што ваяваў у Бахмуце, а сведкі кажуць, што не ваяваў. Кажа, што працаваў юрыстам, а не працаваў. Кажа, што меў дамы і грошы, а не меў нічога. Кажа, што не міліцэйскі агент…
Такіх адкрыццяў, калі б за мяжой знаходзілі міліцэйскіх стукачоў і грамадству пра гэта станавілася б вядома, насамрэч не так шмат.
Напрыклад, «Байпол» называў асобу ўнутрыкамернага распрацоўшчыка Вячаслава Быстрова, які ў Польшчы абгарнуўся бел-чырвона-белым сцягам. Той пасля спрабаваў адбяліць сябе ў інтэрв'ю Вользе Сямашка на старонках «Радыё Ўнэт».
Калі ж ускрыўся пашпарт прыкрыцця мужа Вольгі Сямашкі, то ратаваць яе рэпутацыю кінуўся менавіта Вірус. Прычым атрымалася трагікамічна — спачатку ён пераставіў у свой канал расследаванне «Нашай Нівы», аднак адразу ж выдаліў допіс і папрасіў прабачэння ў падпісчыкаў: маўляў, не разабраўся.
Чытайце: Фёдар Віктаравіч і «Віктар Фёдаравіч». Супрацоўнік «Варгеймінга» мае пашпарт прыкрыцця. Яго жонка Вольга Сямашка — вядомая журналістка
Цяпер выкарыстоўвае для ратавання агента «Ларыскора» тую ж версію, якую першасна агучыла Сямашка ў сітуацыю за сваім мужам — пра нібыта скарэктаваныя базы. Насамрэч ніводнай памылкі ва ўзламанай пашпартнай і іншых базах не было зафіксавана за ўвесь час карыстання імі, дый не можа быць — на тое яны і афіцыйныя дзяржаўныя сістэмы.
У чым можна паверыць міліцыйскаму даносчыку Камінскаму, дык гэта ў тым, што яму цяпер давядзецца тлумачыць асаблівасці сваёй дзіўнай біяграфіі ўкраінскай контрвыведцы.
Шпакоўскі пра саўладальніка «Варгеймінга» Кацалапава: Прафінансаваў пратэсты на 296 тысяч даляраў2
Каментары
Уражвае тое, што ад яго нехта нарадзіў дзіця. І гены дрэнныя, і вырасціць не здолее, ён сам у даглядзе мае патрэбу.
Нормальные и так туда не пойдут